Στα καλντερίμια του Μυστρά
ηχούν ακόμα οι οπλές των αλόγων
τα βήματα των πολεμιστών
θροίζουν τα φορέματα των αρχοντισσών…
Ψάλλει το αγέρι ψαλμωδίες βυζαντινές
καθώς διαπερνά τα χαλάσματα
της άλλοτε ένδοξης καστροπολιτείας.
Του τελευταίου μας Αυτοκράτορα
την στέψη μαρτυρεί
ο Αητός ο μαρμάρινος
στο δάπεδο του ναού.
Κλαίνε οι πέτρες.
Και με της ψυχής τους κτύπους
μοιρολόγια ακούς
αλλοτινά αλλά και σύγχρονα:
“Πήραν την Πόλη….”
Ό,τι αγαπούμε και ποθούμε
στην καρδιά μας ζει
Και μια μέρα που θα γενούμε άξιοι
θα αναστηθεί…
Αλεξάνδρα Χ. Τ., 1/9/2017