Μπορεί να πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια όμως το «κυνήγι των μαγισσών» κατά των Ενωτικών συνεχίζεται. Οι δήθεν δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιρρίψουν όλες τις ευθύνες στους Εθνικιστές για την τραγωδία του 74’.
Η γελοία προπαγάνδα τους πλέον δεν πείθει κανένα, ούτε καν τους πιο θερμούς υποστηρικτές του ολετήρα της Κύπρου, Μάικ Μούσκου. Για την προδοσία του μαύρη Ιούλη του 74’ δεν ευθύνονται οι εθνικιστές ούτε και ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας φυσικά, καθώς δεν βρισκόταν εν ζωή. Δεν λησμονούμε τις διώξεις-δολοφονίες που υπέστησαν οι Ενωτικοί από το 1960 μέχρι το 1974 από το μακαριακό παρακράτος.
Τις ευθύνες να ψάξουν να τις βρουν αλλού. Ο Μακάριος, κατά κόσμο Μιχάλης Μούσκος, ήταν αυτός που άνοιξε την κερκόπορτα στους Τούρκους εισβολείς, βάζοντας σε εφαρμογή τη συμφωνία που πάρθηκε στη μυστική συνάντηση του Παρισιού που έγινε στις 27 Ιανουαρίου του 1974, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι Καραμανλής και Ετζεβίτ. Αυτός άλλωστε κάλεσε και τους Τούρκους να επέμβουν στην Κύπρο από το βήμα του ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου.
Μέχρι τις 23 Ιουλίου οι Τούρκοι κρατούσαν μόνο ένα μικρό προγεφύρωμα, το 3% του εδάφους, ήταν θέμα χρόνου να τους πετάξουμε έξω. Ποιος συναίνεσε στην ανακωχή, την οποία δεν τήρησαν οι Τούρκοι με αποτέλεσμα να εδραιωθούν στο νησί με την έλευση κι άλλων στρατευμάτων και να καταβάλουν ολόκληρη την Κερύνεια. Τι έγινε μετά την 24η Ιουλίου; Υπενθυμίζουμε ότι μετά την 24η Ιουλίου ανέλαβε ο Καραμανλής στην Ελλάδα και ο Κληρίδης στην Κύπρο; Πώς έφτασαν άραγε οι Τούρκοι στην κατάληψη του 37% του εδάφους μας από το 3%;
Για τους προδότες εξ Ελλάδος δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Πρόδωσαν την Κύπρο και αξιωματικοί της Χούντας (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος, Ντάβος κ.α.) αλλά και οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης με πρώτο και καλύτερο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Σήμερα τιμούμε όλους τους αγωνιστές της Ενώσεως που έχασαν την ζωή τους στην προδομένη στρατιωτική επανάσταση της 15ης Ιουλίου 1974. Τιμούμε τους Ενωτικούς Καταδρομείς οι οποίοι θυσιάσθηκαν στην επίθεση κατά του κυβερνείου του μισητού εχθρού της Ενώσεως, Μιχάλη Μούσκου, ο οποίος εγκατέλειψε το Ευκταίο για το «εφικτό» και τις αλαζονικές του βλέψεις.
Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά σε όλους όσους θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και την Ένωση. Τιμούμε τους αγνούς αγωνιστές της ΕΟΚΑ (1955-74) που πολέμησαν για τα ιδανικά τους, μένοντας πιστοί στον προαιώνιο πόθο-στόχο των Ελλήνων της Κύπρου.
Ορκιζόμαστε στους νεκρούς μας ότι θα ακολουθήσουμε το δρόμο που αυτοί χάραξαν. Ο αγώνας για την Απελευθέρωση και την Ένωση συνεχίζεται.
Ένωσις και μόνο Ένωσις.
Γραφείο Τύπου Εθνικιστικού Απελευθερωτικού Κινήματος (Ε.Α.Κ)