Tag Archives: Δημήτριος Νατσιός
Πολιτιστικός Μαρξισμός: “Διδασκαλία” Της Εμετικής Παιδεραστίας Στα Ελληνικά Σχολικά Βιβλία – Γιατί Δεν Αντιδρά Κανείς…; (Photo)
Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς
Πιάνουμε τις μύτες μας από τις αναθυμιάσεις και την δυσωδία. Ξεβράζονται σωρηδόν οι διαστροφές… θεατρανθρώπων, όπως αυτάρεσκα αυτοχρίζονται. Μαγαρίζονται και οι λέξεις. Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι με το θέατρο, όπως μας το παρέδωσαν οι αρχαίοι, και κυρίως με την αποστολή του; Το αρχαίο κράτος, η «πόλις», όπως έλεγαν, σκοπό είχε την διαπαιδαγώγηση και την βελτίωση των πολιτών, αλλιώς ξέφευγε από την αποστολή του. Γράφει ο Πλάτων «Πολιτεία τροφή ανθρώπων εστί, καλή μεν αγαθών, η δ’ εναντία κακών». (Μεν. ΙΙΙ-238 C). Δηλαδή: Η πολιτεία είναι τροφός των ανθρώπων. Το καλό πολίτευμα, κάνει τους πολίτες αγαθούς, το κακό πολίτευμα εκφαυλίζει τους πολίτες. Το ίδιο ίσχυε και για τα γράμματα και τις τέχνες. Ο Αριστοφάνης στους «Βατράχους» του(στ. 1054), ρητώς μας βεβαιώνει ότι ο ποιητής είναι παιδαγωγός των ωρίμων, όπως ο δάσκαλος των μικρών παιδιών. «Τοις μεν γαρ παιδαρίοισιν εστί διδάσκαλος όστις φράζει, τοίσιν δε ηβώσι οι ποιηταί». Η τέχνη η κλασσικά εξευγενίζει. Και πρωτίστως αυτόν που την υπηρετεί. Ο ποιητής, ο γλύπτης, ο ζωγράφος, ο φιλόσοφος, ο πολιτικός, θεωρούνταν και έπρεπε να είναι παιδαγωγοί του λαού. Το θέατρο, εν προκειμένω, ήταν σχολείο του λαού. Οι επιγραφές των χορηγικών τριπόδων, έλεγαν: «Σοφοκλής εδίδασκεν», «Αισχύλος εδίδασκεν». Τα δράματα τότε «εδιδάσκοντο» και δεν «ανέβαιναν», όπως λέμε σήμερα. (Ο μεγαλύτερος «σκηνοθέτης», τραγικός ποιητής όλων των αρχαίων ελληνικών εποχών, ο Αισχύλος, ζήτησε να γραφεί στον τάφο του επίγραμμα, το οποίο είχε συνθέσει ο ίδιος. Δεν καυχάται για την μεγαλειώδη τέχνη του, αλλά διότι έλαβε μέρος στην μάχη του Μαραθώνα-«αλκήν δ’ ευδόκιμον Μαραθώνιον άλσος….». Τι σχέση έχουν εκείνοι οι μεταξένιοι, ανθρωποπλάστες καλλιτέχνες, με την πλειονότητα των τωρινών ανισόρροπων τυχοδιωκτών, που «ανεβάζουν» στην σκηνή, μαζί με την κακογουστιά τους, και τις κτηνώδεις ορέξεις τους;). Ξεβράστηκαν τελευταία υποθέσεις παιδεραστίας, βιασμών και βιαιοπραγίας από «θεατρανθρώπους». Στο άκουσμα τέτοιων φρικτών πράγματι ειδήσεων, η οργισμένη αντίδραση του κόσμου συνοδεύεται με προτροπές ποινών όπως: κρέμασμα, εκτελεστικό απόσπασμα, ευνουχισμός και πολλά άλλα που δεν μπορούν να καταγραφούν…
Στον Μακαριστό Γέροντα Χρυσόστομο…! (Photo)
Δημήτρης Νατσιὸς, δάσκαλος-Κιλκὶς
Ὄχι, δὲν εἶναι λάθος γραμμένη ἡ λέξη. «Μαναστήρια» ὀνόμαζε ὁ λαὸς τὶς ἱερὲς μονὲς τοῦΓένους. Στὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Χρηστοβασίλη (1862-1937), γιὰ τὸν ὁποῖο ὅπως προσφυῶς γράφτηκε, «ἴσως δὲν ἦταν λόγιος ἀλλὰ κλεφταρματολός», μὲ τίτλο «Ἡρωικὰ διηγήματα», διαβάζουμε γιὰ τὶς τελευταῖες ὀρμήνειες τοῦ βαριοπληγωμένου μετὰ ἀπὸ μάχη μὲ τοὺς Τούρκους Ἀητόγιαννου, τοῦ τιμημένου καὶ ξακουσμένου ἀρχηγοῦ, «ποῦχε ἑξήντα χρόνια Κλέφτης καὶ δώδεκα πληγὲς στὸ κορμί του». Ξεψυχᾶ ὁ γερο-καπετάνιος, στὸ μοναστήρι τοῦ Ἅι-Λιά, ἀετοφωλιὰ τῆς Παναγίας στὴν Πίνδο.
Οι Αετοί Και Οι Σαύρες…! (Photo)
Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Μάλιστα. Το οποίο, ως συνήθως, μετατρέπεται σε… συλλ-αλιτήριο. Και τι σημαίνει πανεκπαιδευτικό; Ότι όλη (πάσα) η εκπαιδευτική κοινότητα, δηλαδή οι χαραμοφάηδες συνδικαλιστές, πλαισιωμένοι και από τα γνωστά πεζοπόρα τμήματα των ευφημιστικώς λεγομένων αναρχικών, που, ωσάν τα σαλιγκάρια κατόπιν όμβρου πολλού, ξετρυπώνουν από τα κρησφύγετά τους και επιδίδονται σε λιθοτριψίες πεζοδρομίων και πετροπόλεμο. Και γιατί αντιδρά η πανεκπαίδευση; Διότι προβλέπει το νομοσχέδιο σύσταση Ομάδας Προστασίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. (ΟΠΠΙ). Και ωρύονται και ανεμίζουν (ζουρλο)παντιέρες πάλαι ποτέ «κοινωνικών αγώνων». «Η αστυνομία στο πανεπιστήμιο», λες είμαστε εν όψει μιας επερχόμενης χούντας. Και ελλείψει σοβαρών επιχειρημάτων καταφεύγουν στην …πατραγαθία. Οι λαμπράκηδες, η γενιά του Πολυτεχνείου, ενίοτε και το ΕΑΜ. Ένας ολόκληρος πολιτικός και παραπολιτικός κόσμος που συντηρείται και επιβιώνει με ιδεοληψίες, μνήμες πικρές που οδήγησαν τελικά σε εθνικές ταπεινώσεις και σε αποστράγγιση των όποιων αξιών.
Ως Πότε Θα Ρημάζονται Τα Παιδιά Από Αυτήν Την Εκπαίδευση…; (Photo)
«Σοκ στο πανελλήνιο!». «Άναυδη η Κοινή Γνώμη έμεινε από το γεγονός…». «Έπεσαν από τα σύννεφα…». (Η αφόρητη κοινοτοπία της… ανθρωποβροχής). «Αποτροπιασμός για τον ξυλοδαρμό…». Κάθε φορά που ξανασυμβαίνει πράξη βίας από ανηλίκους, για καμμιά εβδομάδα περίπου, θα παρελαύνει νυχθημερόν στα κανάλια, η έκπληξη, το σοκ, η μετά βδελυγμίας περιγραφή του γεγονότος, η πανελλήνια αποδοκιμασία και αποστροφή. Ο θυμός των «νοικοκυραίων», η διάρρηξη της μακαριότητάς τους. Θα ακουστούν και δυο – τρεις αναλύσεις για την έλλειψη παιδείας, και… καληνύχτα σας, πάμε σε διαφημίσεις. Και πού οφείλεται τελικά η ευκολία της βιαιοπραγίας των ανηλίκων; Μα στην ατιμωρησία.
Και Πολίτες και, Αν Χρειαστεί…, Γίνονται Οπλίτες…! (Photo)
Εἶναι μεγάλο σχολεῖο τὸ ’21. Προσωπικῶς ξεκίνησα ἤδη στὴν τάξη μου νὰ διδάσκω λόγια ἀθάνατα καὶπράξεις ἀπὸ τοὺς ἡρωικοὺς προγόνους μας. Μετὰ τὴν πρωινὴ προσευχὴ καὶ τὴν ὀρθογραφία -ποὺ καταργήθηκε- σειρὰ παίρνει ἡ ἀνάγνωση ἑνὸς κειμένου ἀπὸ τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς Ἐθνικῆς Ἐπανάστασης. Θὰ τὸ γράφω καὶ πάντα καὶ θὰ τὸ λέω. Μπορεῖ τὸ τρέχον σύνθημα νὰ πρεσβεύει «σχολεῖο ἀνοιχτὸ στὴ ζωή», κούφιο καρύδι κι αὐτὸ καὶ φυσαλίδα ἀέρος, ὅμως τὸ σχολεῖο ἀκριβῶς πρέπει νὰ κλείσει τὶς πόρτες του σ᾽ αὐτὴν τὴν ζωή. Στὴν περιρρέουσα μούχλα καὶ ἀσημαντοκρατία καὶ νὰ «ἀνοίξει» τὰ παραθύρια του στὴν ἱστορία καὶ στὰ περασμένα μεγαλεῖα. Οἱ μόνοι ποὺ θὰ γιορτάσουν μὲ τὴν ψυχή τους, θὰ τιμήσουν καὶ θὰ διδαχτοῦν μὲ τὰ πολυτίμητα τζιβαϊρικὰ τῆς Παλιγγενεσίας εἶναι τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦσχολείου. Τὸ βλέπω μὲς στὴν τάξη μὲ πόσο σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια ἀκοῦν καὶ μελετοῦν τὰ γραμμένα μὲ αἷμα, φιλοπατρία καὶ πίστη «κειμήλια» τοῦ ’21. Σήμερα ἰδίως ποὺ μᾶς ταλανίζει ἡ κρίση, ἡ διχόνοια, ἡ γενικὴ καχυποψία, ὁ φόβος γιὰ τὰ μελλούμενα καὶ ὅλα τὰ φαρμάκια τῆς τρέχουσας ἐπικαιρότητας εἶναι φάρμακο καὶ θεραπεία ἡ προσφυγὴστὸ «μπαρούτι» τοῦ Εἰκοσιένα καὶ στὸ πνεῦμα ἐθελοθυσίας του. Τὰ ἀπόρθητα λημέρια τῆς Κλεφτουργιᾶς μᾶς διδάσκουν τὴν Πίστη, τὴν ὁμόνοια, τὸ σέβας στὴν Πατρίδα. Μᾶς προφυλάσσουν ἀπὸ τὴν φαυλότητα τῶν πολιτικῶν, ἀπὸ τοὺς ξενοκίνητους τυχοδιωκτισμούς, ποὺ ὅσες φορὲς τοὺς ἐμπιστευτήκαμε, καταβαραθρωθήκαμε. Ἀλλὰ καὶ τὰ θαύματα ποὺ κατορθώνουμε, ὅταν ὑπάρχει λαϊκὴ ὁμοψυχία. Ἂς ἀρωματιστοῦμε λοιπὸν ἀπὸ τὰ μαθήματα ποὺ μᾶς προσφέρει ὁ Γέρος τοῦ Μοριά, γιὰ τὴν ὁμοψυχία, τὴν φιλοπατρία, τὸ ἀνεπίφθονον, τὴν συγχωρητικότητητα καὶ τὴν Πίστη.
Πολιτιστικός Μαρξισμός: Τα Δερβενάκια Και Το Μανιάκι, Γιορτάζονται Με Φόρουμ Και Τεχνητή Νοημοσύνη…! (Photo)
«Έως πότε, πανακήρατε Κόρη, το τρισάθλιον Γένος των Ελλήνων έχει να ευρίσκεται εις τα δεσμά μιας ανυποφέρτου δουλείας;». Ο Κεφαλλονίτης Επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων Ηλίας Μηνιάτης (1669-1714), εκφώνησε ως Αρχιμανδρίτης στο Ναό του Αγίου Γεωργίου Βενετίας, στον οποίο υπηρέτησε, πιθανόν το 1698, λόγο πανηγυρικό «εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου» και είπε, μεταξύ άλλων, και τα παραπάνω.
Αθηναίοι Και Γκραβαρίτες…! (Photo)
«Όσoι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγό, δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»
Ανδρέας Κάλβος «εις Σάμον»
Έχουμε, Οι Τωρινοί Έλληνες, Τέτοια Αγάπη Για Την Πατρίδα…; (Photo)
