Γεώργιος Παπαζάχος (Επ. Καθηγητής Καρδιολογίας στο Παν/μιο Αθηνών & θεράπων Ιατρός του Γέροντος Πορφυρίου)
«Γράφω αυτη την επιστολή από μιά εσωτερική πίεση να μιλήσω για τον Γέροντα Πορφύριο, που κοιμήθηκε πρίν από 40 μέρες. Έζησα τόσα γεγονότα 14 χρόνια κοντά του, σάν ένας από τούς γιατρούς του, που δεν πρέπει να το κρύψω από τούς αδελφούς μου. Θά διηγηθώ μερικά περιστατικά, που παρουσιάζουν το Γέροντα σάν άρρωστο και σάν γιατρό. Συγχωρέστε μου τα προσωπικά στοιχεία, που αν αφαιρεθούν αλλοιώνουν τα γεγονότα. Ασφαλώς, άλλοι έζησαν άλλες συγκινήσεις κοντά του. Καί δεν πρέπει να χαθούν, γιατί αποτελούν σημάδια της αγίας βιοτής του, αποδείξεις της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στή ζωή μας και υποθήκες για ολόκληρη τή γενιά μας.
The education, says elder Porphyrios, lasts throughout life (lifelong education) and starts from fetal life, and constantly evolving. The most important educations and upbringing is the one held by the family.
Θαυμαστά γεγονότα με τον άγιο γέροντα Πορφύριο, τα οποία έζησε και εξιστορεί ο παπά Γιώργης Χιωτάκης από τα Σφακιά της Κρήτης. Πως στιγμιαία βρέθηκε από τον Πειραιά στο Ησυχαστήριο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που ίδρυσε ο άγιος Πορφύριος και φόρεσε τα φυλαγμένα άμφιά του προς έκπληξη των μοναζουσών κα.
