Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 μ.Χ.
Της Αγια-Σοφιάς
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει και η Αγιά Σοφιά, το Μέγα Μοναστήρι με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες, κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο Πατριάρχης κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιά, εσειόνταν οι κολώνες. Να μπούνε στο χερουβικό και να ‘βγη ο βασιλέας, φωνή τους ήρθε εξ’ ουρανού κι απ’ Αρχαγγέλου στόμα.
Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια, παπάδες πάρτε τα ιερά και ‘σεις κεριά σβηστείτε, γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.
Μον’ στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ‘ρθουνε τρία καράβια το ‘να να πάρει το σταυρό και τ’ άλλο το βαγγέλιο, το τρίτο το καλύτερο την ΄Αγια Τράπεζά μας μη μας την πάρουν τα σκυλιά, μη μας την μαγαρίσουν.
Η Δέσποινα ταράχθηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες «Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι».
(δημοτικό)