Γεώργιος Σιμσίρης

Κι αφού τσεπώσαμε τα επιδόματα, μερίσματα, αναδρομικά, συντάξεις κι αφού συμμετείχαμε με ζήλο στα «run Santa Run», στις φωταγωγήσεις των δέντρων, στις γιορτούλες, στα χορευτικά των συλλόγων κι αφού ψωνίσαμε (όσοι ψωνίσαμε) ρούχα, παπούτσια, δώρα, κολόνιες, κινητά κι αφού πήγαμε (ή θα πάμε) στην Ονειρούπολη, στα Τρίκαλα, στις Άλπεις, στο Παμπόροβο, στο Κίρτζαλι, στην Κεσσάνη, στην Πόλη κι αφού κανονίσαμε για ψώνια, κρέατα, ρεβεγιόν, κρασιά, γλυκά, σαμπάνιες κι αφού ακούσαμε για χιλιοστή φορά τον Τζωρτζ Μάϊκλ στα «λαστ κρίστμας» και την Βανδή στα «Χριστούγεννα» (όχι άλλο κάρβουνο ρε παιδιά) κι αφού κανονίσαμε τις βραδινές μας εξόδους, κλείσαμε τραπέζια, βρήκαμε τα κατάλληλα μπαρ/κλαμπ/μπουζούκια κι αφού χιλιοευχηθήκαμε «άντε και καλές γιορτές» (που είναι και το «πολίτικαλ κορέκτ», όχι «καλά Χριστούγεννα» που είναι και το ορθόν) κι αφού κάναμε το χρέος μας σε φίλους, γνωστούς, βαφτιστήρια, κουμπάρους μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε «για ποιό λόγο όλα αυτά, αυτήν την περίοδο;»;;;

Μήπως ήρθε και η ώρα να πάμε να ανάψουμε ένα κεράκι, ανήμερα των Χριστουγέννων, σε Αυτόν που τα οφείλουμε όλα αυτά;

Μήπως από τις 360 ώρες του (εορταστικού) δεκαπενθημέρου μία(1) ώρα θα έπρεπε να την διαθέσουμε για να Τον ευχαριστήσουμε;

Μήπως ήρθε η ώρα να πάμε 2-3 πράματα που μας περίσσεψαν στο σπίτι του διπλανού μας, που γνωρίζουμε πως έχει πρόβλημα;

Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσουμε τους εγωισμούς και να ξαναμιλήσουμε με τον (άνευ ιδιαίτερου λόγου) παρεξηγημένο φίλο/συγγενή/κουμπάρο;;

Μήπως να ξανασμίξουμε οι χαμένοι και αποξενωμένοι φίλοι;; Μήπως να ξαναδώσουμε (το χαμένο) νόημα στα Χριστούγεννα;

Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι διαφορετικό και ψυχωφελές πέραν των τετριμμένων και συνηθισμένων;; Μήπως;;

Καλά Χριστούγεννα, αδέλφια, και καλή φώτιση σε όλους μας!

Πηγή