Η Διαχρονική Έχθρα Και Αποστροφή Των Φράγκων Σε Κάθε Τι Ελληνικό Και Ορθόδοξο Από Την Εποχή Του Καρλομάγνου…! (Photo)

Posted by Der Kamerad on 2017-05-11

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟ (717 – 814), ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ! Ο ΛΑΟΣ) ΕΧΘΡΕΥΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΝΤΑΝ ΚΑΘΕ ΤΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟ! ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ!

Οι Φράγκοι λχ, μας νοηματοδότησαν με το «έτσι θέλω» και μας λεξικοποίησαν ως οι ίδιοι ήθελαν, αρνητικά: ως Greeks, ή δηλαδή ως δήθεν απατεώνες, άγριους, λωποδύτες, τυχοδιώκτες, κλπ
Έκτοτε, από το 800 μ.Χ., ως πρώτο τους στόχο είχαν κατ’ αρχήν τους πολύ καλλιεργημένους και άρτια μορφωμένους κατοίκους της Ελληνικής και Ορθόδοξης Ανατολής. Τη Ρωμανία-Βυζάντιο.
Ένα τελευταίο τέτοιο ανθελληνικό παράδειγμα μίσους είναι ο Γερμανο-Φράγκος πρώην υπουργός Μεταφορών της Βαυαρίας, που μας αποκάλεσε: «βρωμοέλληνες». Τον Ιούνιο του 2016.
Τα σημερινά Μνημόνια και η οικονομική υποδούλωση της χώρας μας είναι κυρίως το αποτέλεσμα αυτού του υπερ-αιώνιου σχεδίου και της αβάσταχτης αντιπάθειας εναντίον μας και φυσικά όχι μόνον!
Και όλα αυτά, κυρίαρχα: γιατί οι Φράγκοι νιώθουν άκρως μειονεκτικά απέναντι στην ιστορική πραγματικότητα ότι: ο πολιτισµός των Ρωµαίων ήτο εξ αρχής ελληνικός, πριν ακόμα εμφανισθούν οι Ρωµαίοι εις την Ανατολήν ως κατακτηταί και πριν μεταφέρει ο Μέγας Κωνσταντίνος την πρωτεύουσαν και την πόλη της παλαιάς Ρώµης εις την Κωνσταντινούπολη Νέαν Ρώµην, το έτος 330 μ.Χ.
Αυτό δε που απο-τρελαίνει τελείως τους Φράγκους, ανά τους αιώνες, είναι η αμετάκλητη πραγματικότητα της ιστορικής ύπαρξης του «Οικουμενικού Ελληνικού Κράτους»!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

Oι Φράγκοι, Γερμανικές κυρίως φυλές, που παρουσιάσθηκαν τον 5^ο μ.Χ. αιώνα, έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ανελλιπώς τα αδύνατα-«δυνατά», για να διαγραφεί και να εξαφανισθεί ολοκληρωτικά η σπορά, η ιστορία, η δόξα και η μεγαλοσύνη της Ρωμανίας, δηλαδή: οι Ρωμηοί, το Ρωμαίϊκο και η Ρωμηοσύνη. Οι πολεμοχαρείς και οι απολύτως ακαλλιέργητοι Φράγκοι ταγοί ζουν μόνο και μόνο για να πολεμούν, να κατακτούν, να τιμωρούν, να εξουσιάζουν και να απολαμβάνουν το κάθε τι κοσμικό ή υλικό αγαθό. Μάλιστα θέτουν ως πρώτο τους στόχο τους πολύ καλλιεργημένους και άρτια μορφωμένους κατοίκους της Ελληνικής και Ορθόδοξης Ανατολής. Τη Ρωμανία-Βυζάντιο.

Έκτοτε, απέναντι και πολέμια στην τότε Ρωμαίϊκη Αυτοκρατορία της Ελληνικής Ανατολής βρίσκονται, εκτός των εν λόγω φυλών των Γερμανο-Φράγκων και τα άλλα επίσης Γερμανικά φύλα, όπως είναι: των Γερμανών-Γότθων (π.χ., Οστρογότθοι, Βησιγότθοι) και των άλλων Γερμανών (π.χ., Βουργουνδών, Λογγοβάρδων, Σαξόνων, Βανδάλων). Η βαρβαρότητα και η σκληρότητα όλων αυτών των Γερμανικών φυλών, δεν είχε ιστορικό προηγούμενο: εξ ου και η λέξη «βανδαλισμός», που κοσμεί το Ελληνικό και το Ευρωπαϊκό λεξικό και λεξιλόγιο.

Δυστυχώς την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Η ιστορική πραγματικότητα όμως είναι πάντοτε εκεί παραδίπλα, αν και θαμμένη. Δε λέμε ότι οι ιστορικοί είναι ψεύτες ή παραχαράκτες. Όχι. Αυτό που λέμε είναι ότι η αλήθεια είναι κρυμμένη πίσω από πολλές κρυφές και φανερές σκοπιμότητες. Οι ιδιοτέλειες των πολιτικών ηγετών και το κάθε λογής νοούμενο συμφέρον τους σπρώχνουν και καταχωνιάζουν τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Εξαφανίζουν τα πραγματικά στοιχεία και δεδομένα. Παραποιούν τη «ζώσα» ιστορία. Όλοι οι ηγέτες, παντού και πάντοτε, γνωρίζουν ότι πρέπει να διαγράψουν «για πάντα» όλα αυτά, που συνδέονται κατά πρώτο λόγο με ανομίες, παραχαράξεις, ατιμίες, προδοσίες και ψευτιές.

Σε σχέση με το Ρωμηούς και τη Ρωμηοσύνη, οι περισσότεροι Έλληνες, δυστυχώς, ζουν, τρέφονται και συνεχίζουν μερικώς να αγνοούν τα κατασκευασμένα και «ολοζώντανα» ψεύδη των αιωνίως επίβουλων και άθεων παπο-Φράγκων. Και προσοχή: σε ολόκληρο το ανά χείρας βιβλίο, όταν αναφερόμαστε είτε στους Φράγκους είτε στους Παπικούς είτε γενικώς στους Δυτικούς, δεν εννοούμε σε καμία περίπτωση τους απλούς πολίτες ή και ακόμη και αυτήν την άρχουσα τάξη τους. Όχι.

Απεναντίας, το ακριβώς αντίθετο είναι αληθές. Θεωρούμε όλους αυτούς τους λαούς αρκετά αξιόλογους και πολύ σημαντικούς. Φίλους μας. Όταν κάνουμε αναφορές σε Φράγκους, Δυτικούς και Παπικούς, πάντοτε εννοούμε τους κάποιους και εκάστοτε μεγαλο-ηγέτες τους. Που δεν είχαν ούτε Τριαδικό Θεό, ούτε πίστη, ούτε και τίποτε άλλο. Παρά μόνον είχαν ανθρώπινα ηδονικά πάθη, αγάπη για τον λάμποντα χρυσό και ακόρεστο λάγνος για εξουσία. Τελευταίο τέτοιο παράδειγμα είναι ο Γερμανο-Φράγκος πρώην υπουργός Μεταφορών της Βαυαρίας, που μας αποκάλεσε: «βρωμοέλληνες». Τον Ιούνιο του 2016. Απλά για να μην έχετε τη λάθος εντύπωση, ότι κάτι άλλαξε ενδιαμέσως από τότε για τους ηγήτορες παπό-Φραγκους.

Ψεύδη, παραχαράξεις, αρνητικές νοηματοδοτήσεις όρων και εννοιών, που έχουν πολλές όψεις, εκφάνσεις, χαρακτηριστικά και σκοπιμότητες. Ψεύδη πολλά και διάφορα: εθνικά, παιδαγωγικά, ιδεολογικά, φιλοσοφικά, κλπ. Ψεύδη, από αυτά και σαν και αυτά, τα οποία μας «πρόσφεραν» τα ξένα συμφέροντα και οι δικοί μας τάχα εθνικοί προστάτες. Τα ίδια Φράγκικα ψέματα εντούτοις μας παρουσίασε και ένα πάρα πολύ μικρό μέρος από την ίδια τη δική μας ενδοχώρια άρχουσα τάξη.

Γενικώς, τα όποια ψεύδη τα πρόσφεραν κάποιοι ανά τους αιώνες, για να «ταΐσουν» και τις κενοδοξίες του λαού τους. Ψεύδη ολοφάνερα, πισώπλατα, «ζωντανά» και γνωστά «τοις πάσι». Ψεύδη, δίκη «αδιάψευστων» επιχειρημάτων, που πολλές φορές «επιχρυσώθηκαν» με λαμπρούς επικήδειους λόγους, με χρυσοποίκιλτους μεγαλόσταυρους, με σπουδαία αγάλματα και με τιμητικούς ανδριάντες. Τέτοια ανάλογα ψεύδη και τέτοια ανάλογη σύγχυση, που δυστυχώς έφτασαν και βρήκαν «γόνιμο έδαφος» και στην Ελλάδα, στο δικό μας ιστορικό οδοιπορικό: Στο Ελληνο-Ρωμαίϊκο και στη Ρωμηοσύνη.

Η σύγχυση και η διαστροφή, που καλλιεργείται και λαμβάνει χώρα στην πατρίδα μας, είναι αποτέλεσμα τόσο της ηθελημένης ή της αθέλητης απομάκρυνσής μας από την ίδια την πραγματική ιστορία μας, όσο επίσης και της αποστασίας μας από την αγιοπνευματική ζωή και το εσωτερικό νόημα της Ελληνορθοδόξου Ρωμηοσύνης. Η διαστροφή προήλθε, τόσο από την αρνητικώς νοηματοδοθείσα «γραικίστικη» εμπιστοσύνη ορισμένων στις δήθεν αυθεντίες των ιστορικών της Δύσης, όσο και για να μπορέσουν κάποιοι (ευτυχώς λίγοι άθεοι και Δυτικώς νοούμενοι «Γραικοί») να φτάσουν σε μεγάλα ακαδημαϊκά αξιώματα ή/και θέσεις στην Ελλάδα, ή στο εξωτερικό.

Ο αείμνηστος καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης σημειώνει με ιδιαίτερο νόημα σχετικώς: «Ο ισχυρισµός ότι η ρωµαϊκή αυτοκρατορία μετά τον Μέγαν Κωνσταντίνον πρέπει να λέγεται βυζαντινή, διότι έγινεν ανατολική και γραικική ή ελληνική, θα έπρεπε να είχεν ως βασικήν προϋπόθεσιν ότι υπήρχε κάποιος ρωµαϊκός πολιτισµός, όστις έγινε γραικικός ή ελληνικός και δια τούτο πρέπει να λέγεται βυζαντινός πολιτισµός. Αλλά πάλιν, αφού έγινε γραικικός ή ελληνικός, διατί να λέγεται βυζαντινός;».

Και συνεχίζει ο πατήρ Ιωάννης: «Ακριβώς εις το σηµείον αυτό ευρίσκοµεν την µεγαλυτέραν αντίφασιν εις την ευρωπαϊκήν ιστορικήν επιστήµην. Είναι γενικώς αποδεκτόν ότι ρωµαϊκός πολιτισµός δεν υπήρξε ποτέ, αφού οι Ρωµαίοι εξ αρχής υιοθέτησαν τον ελληνικόν πολιτισµόν, ως και την ελληνικήν γλώσσαν. ∆ια τον λόγον αυτόν ο μεγαλύτερος Αγγλοσάξων ιστορικός των πολιτισµών, ο Arnold Toynbee, συμπεριλαμβάνει εις τον ελληνικόν πολιτισµόν, την ρωµαϊκήν δηµοκρατίαν και την ρωµαϊκήν αυτοκρατορίαν και µάλιστα αποκαλεί το ρωµαϊκόν κράτος «Οικουµενικόν Ελληνικόν Κράτος».

Ο αείμνηστος καθηγητής καταλήγει σε ένα ιδιαιτέρως εξέχον και πραγματικό κεντρικό συμπέρασμα: ότι ο πολιτισµός των Ρωµαίων ήτο εξ αρχής ελληνικός, πριν ακόμα εμφανισθούν οι Ρωµαίοι εις την Ανατολήν ως κατακτηταί και πριν μεταφέρει ο Μέγας Κωνσταντίνος την πρωτεύουσαν και την πόλη της παλαιάς Ρώµης εις την Κωνσταντινούπολη Νέαν Ρώµην.